خرید زایلین از واردکننده – بدون واسطه
شرکت تشخیص طبی ملک، یکی از پیشروترین و باتجربه ترین تامین کنندگان مواد شیمیایی با بیش از ۲۰ سال تجربه درخشان است. شما میتوانید زایلن با کیفیت بالا تولید شده توسط برند های مطرح را از فروشگاه ما خریداری کنید. امکان خرید زایلین بصورت عمده و جزئی وجود دارد. کالا های ما به بهترین نحو بسته بندی شده و در اسرع وقت، در سراسر کشور بدست شما میرسد.
زایلین چیست؟
زایلن (Xylene)، که با نامهای زایلول و دیمتیل بنزن نیز شناخته میشود، یک ماده شیمیایی است که از کربنسازی زغالسنگ و اصلاح کاتالیزوری تولید میشود. زایلین، به طور کلی از روغن مقطر بدست میآید که ترکیبی از بنزن، تولوئن و زایلن است. همچنین، میتوان آن را به عنوان یک هیدروکربن آروماتیک توصیف کرد. زایلین مایعی چرب و بی رنگ است و هر ساله چندین میلیون تن آن از تولید میشود.
زایلین به سه شکل ایزومری مختلف وجود دارد:
- اورتو-زایلین (Ortho-xylene)
- پارا-زایلین (Para-xylene)
- متا-زایلین (Meta-xylene)
زایلن به شدت قابل اشتعال بوده و به همین دلیل، نباید در معرض شعله قرار گیرد. این ماده شیمیایی، بسیار سمّی است و به عنوان یک محرک طبقه بندی میشود. هنگام کار با این محصول باید مراقب باشید.
انواع زایلین
زایلین ها هیدروکربن های آروماتیک با اجزای حلقه بنزن هستند. این مواد شیمیایی، بی رنگ و دارای بوی شیرین بوده و قابلیت اشتعال با آستانه اشتعال متفاوتی دارند. زایلین یک ماده شیمیایی نیست، بلکه یک دسته از مواد شیمیایی مرتبط است: منظور، ایزومر هاست. این ایزومر ها، فرمول شیمیایی یکسانی دارند (C6H4(CH3)2) اما از نظر ساختار مولکولی متفاوت هستند. ایزومر های زایلین را می توان به صورت مخلوط یا به عنوان مواد جداگانه استفاده نمود.
زایلین در کجا یافت میشود؟
زایلین، اولین بار، در سال ۱۸۵۰ توسط یک شیمیدان فرانسوی به نام آگوست کاهورز (Auguste Cahours) به عنوان ترکیبی از قیر چوب، جداسازی و نامگذاری شد. با این حال، استفاده عملی از زایلین، چند دهه دیگر به طول انجامید.
امروزه تقاضای صنعتی برای زایلین به دلیل تقاضای یکسان مصرف کنندگان برای محصولات پلاستیکی و مواد پلیمری بالا است. در شرایط طبیعی، زایلین در نفت و قطران زغال سنگ وجود دارد. زایلین ها نیز، در مقادیر کمی در نفت خام یافت میشوند که از حدود 0.5 تا 1 درصد متغیر است. اگرچه مقدار دقیق ممکن است در منابع و نفت مناطق مختلف، متفاوت باشد. برخی از ذخایر نفت خام دارای غلظت بیشتری از زایلین هستند و حتی در فرآورده های نفتی تصفیه شده مانند بنزین و نفت سفید نیز آثاری از آن وجود دارد. در مقیاس صنعتی، میتوان زایلین را از طریق فرآیند اصلاح کاتالیزوری و همچنین از طریق کربنسازی در طی ساخت سوخت کک تولید نمود.
کاربرد های زایلین
زایلین در صنعت، پزشکی و آزمایشگاه ها، کاربرد هایی نظیر موارد زیر دارد:
- بعنوان حلّال صنعتی در صنایع چاپ، لاستیک و چرم
- عامل تمیز کننده برای مدارهای الکترونیکی، لوله های صنعت نفت، قطعات فولادی
- ایجاد حمام در شرایط آزمایشگاهی با یخ خشک برای خنک کردن محیط واکنش
- در صنعت نساجی و پلاستیک (ایزوتوپ پارا-زایلین در این صنایع بسیار پرکاربرد است)
- بعنوان پیشماده سایر ترکیبات (بعنوان مثال برای مونومرهای ترفتالیک اسید و دی متیل ترفتالات)
کاربرد زایلین در نقاشی
- به عنوان حلّال رنگ، به منظور بین بردن رنگ قدیمی روی سطوح
- از بین بردن لکه های چرب، رزین ها، لعاب ها و چسب
- بعنوان رقیق کننده رنگ
- جلوگیری از لخته شدن رنگ هنگام کار با قلممو یا غلتک
- رقیق کننده رنگ اسپری (جریان پاشش رنگ روی سطح را تسهیل میکند)
کاربردهای خانگی زایلین
زایلین در کاربرد خانگی، میتواند برای پاک کردن لکه های چربی یا روغن را سطوح مورد استفاده قرار گیرد (زیرا می تواند روغن ها و چربی ها را حل کند). برای استفاده از زایلن در خانه باید آن را با آب مخلوط کرده و روی سطحی که نیاز به تمیز کردن دارد بمالید.
کدامیک از مواد غذایی حاوی زایلین هستند؟
مواد غذایی، بیش از آنچه فکرش را بکنید، حاوی ردپایی از هیدروکربن ها (از جمله زایلین)هستند. مواد غذایی تازه مانند میوه ها و سبزیجات ممکن است به دلیل آلاینده های محیطی در خاک، آب یا هوا، در معرض زایلین ها قرار بگیرند. برخی از مواد غذایی که حاوی مقادیر کمی از زایلین ها و سایر هیدروکربن های معطر هستند عبارتند از:
- فرآورده های گوشتی (31 میکروگرم/کیلوگرم)
- مرغ (33 میکروگرم/کیلوگرم)
- تخم مرغ (7 میکروگرم/کیلوگرم)
- شیر (4 میکروگرم/کیلوگرم)
- نان (9 میکروگرم/کیلوگرم)
- سبزیجات سبز (2 میکروگرم/کیلوگرم)
- سیب زمینی (9 میکروگرم/کیلوگرم)
- خشکبار (63 میکروگرم/کیلوگرم)
خطرات قرار گرفتن در معرض زایلین چیست؟
علیرغم سودمندی زایلین، خطرات قرار گرفتن در معرض آن وجود دارد. هنگامی که زایلین استنشاق میشود، از ریه ها به جریان خون حرکت میکند. زایلین می تواند در این مرحله بر بسیاری از سیستم های بدن تأثیر بگذارد. استنشاق مقادیر زیاد آن، ممکن است باعث احساس سرگیجه و خستگی در فرد شود. قرار گرفتن در معرض از طریق تماس با پوست، ممکن است منجر به قرمزی، درد و سوزش چشم و پوست شود. تماس بیش از حد با پوست نیز ممکن است منجر به خشکی، ترک خوردگی و بثورات پوستی شود.